Verloren Beschaving: Meer dan 300 Moskeeën Vernietigd in Armenië

Bakoe – In een schokkende verklaring heeft Ulviyya Zulfikar, woordvoerder van de West-Azerbeidzjaanse Gemeenschap, onthuld dat meer dan 300 moskeeën in Armenië zijn vernietigd gedurende de afgelopen twee eeuwen. Volgens haar is dit deel van een systematische poging om de aanwezigheid en het erfgoed van het Azerbeidzjaanse volk in het gebied uit te wissen.

Zulfikar stelt dat deze vernietiging geen toevallig gevolg is van conflicten, maar het resultaat van een langdurig beleid van onderdrukking en culturele uitwissing. Ze benadrukt dat de Azerbeidzjanen in West-Azerbeidzjan in de 20e eeuw vier keer het slachtoffer zijn geweest van deportaties en genocides, wat diepe wonden heeft achtergelaten in hun collectieve geheugen.

Niet alleen religieuze gebouwen werden getroffen, maar ook het immateriële culturele erfgoed van Azerbeidzjan. Oude nederzettingen, bruggen, karavanserais en meer dan 500 begraafplaatsen zijn verwoest. Deze vernietiging heeft geleid tot een onherstelbaar verlies van historische sporen en erfgoed.

Een schrijnend voorbeeld is de Blauwe Moskee, een historisch Azerbeidzjaans gebouw dat door Armenië wordt gepresenteerd als een erfstuk van een andere natie. "Dit is een ernstige vorm van geschiedvervalsing," aldus Zulfikar.

De West-Azerbeidzjaanse Gemeenschap probeert deze kwesties onder de aandacht van de internationale gemeenschap te brengen. Vorig jaar stuurden zij een officiële brief naar UNESCO, waarin zij opriepen tot een feitenonderzoeksmissie naar Armenië om de schade aan het Azerbeidzjaanse erfgoed te documenteren.

Hoewel UNESCO in haar antwoord erkende dat deze kwestie binnen haar mandaat valt, is er tot op heden nog geen actie ondernomen om een missie te sturen. Volgens Zulfikar wijst dit op opzettelijke obstructie door Armenië om het ware niveau van vernietiging te verbergen.

"Het is duidelijk dat Armenië niet wil dat deze vernietiging openbaar wordt. Ze vrezen dat de wereld de omvang van hun daden zal inzien," zei ze. Toch blijft de gemeenschap vasthouden aan haar recht om gehoord te worden en gerechtigheid te eisen.

Hun strijd richt zich niet alleen op erkenning van het verleden, maar ook op een vreedzame en veilige terugkeer naar hun geboortegrond. Ze eisen herstel van hun culturele identiteit en erkenning van het geleden onrecht.

Zulfikar roept de internationale gemeenschap op om haar ogen niet te sluiten voor de bewijzen en actief op te treden tegen deze culturele vernietiging. Het verlies van meer dan 300 moskeeën is niet alleen een tragedie voor Azerbeidzjan, maar voor de mensheid.

Ze waarschuwt dat, als er geen actie wordt ondernomen, er nog meer erfgoed verloren zal gaan. Cultureel erfgoed is een gedeelde schat die beschermd moet worden, ongeacht nationale grenzen.

De gemeenschap verzamelt nog steeds bewijzen en brengt deze onder de aandacht van internationale organisaties. Ze hopen dat wereldwijde druk Armenië ertoe zal dwingen verantwoordelijkheid te nemen en openheid van zaken te geven.

Ook wordt er gepleit voor de wederopbouw van de vernietigde historische locaties, onder toezicht van internationale experts, om de authenticiteit en integriteit van het erfgoed te waarborgen.

Tot besluit verklaarde Zulfikar dat de strijd pas zal eindigen wanneer gerechtigheid is geschied en de waarheid wordt erkend. Ze vraagt wereldwijde solidariteit in de bescherming van cultureel erfgoed dat ons allen toebehoort.

Deze zaak toont aan hoe etnische conflicten kunnen leiden tot culturele genocides. De internationale gemeenschap staat voor een belangrijke morele keuze: blijft men toekijken of komt men in actie?

Met steeds meer bewijsmateriaal dat aan het licht komt, groeit de druk op organisaties zoals UNESCO om concrete stappen te zetten, niet alleen woorden uit te spreken.

De wereld kijkt toe, en de roep om gerechtigheid klinkt luider dan ooit. Want wie zwijgt, stemt in met het wissen van geschiedenis.